Samen
Met dit gedicht heeft Sofie de eerste prijs gewonnen van de gedichtenwedstrijd van de Noord-Oost Brabantse bibliotheken i.h.k.v. de week van de poëzie 2021.
Artikelen door Sofie van den Krommenacker
Binnenkind
Laten we openhartig zwijgen het onzegbare als kralen samen aan lange draden rijgen Laten we Glippen met wiedewagen ogen voorbij het randje, om de hoek Met pretlichtjes van verwondering naar grootse dromen verlangend op zoek naar wat opent en verbindt naar wat mooi naar wat zacht naar wat speelt, schommelt giebelt en lacht Naar wat […]
Jij
Zoals jij spreekt mijn taal Hoe jouw woorden in stilte verpakt mij zachtjes dichten Zoals jouw ogen blikken vangen mijn diepste binnen mijn kleuren in liefde doen lichten Hoe vanzelfzwijgend jouw troost mij een wereld een thuis beloofd Waar jouw kus zo voorzichtig teer op mijn voorhoofd #Sofie #oktober #2016,
Mispijn
Daar op de scheidingslijn tussen grenzeloos fijn en ongrijpbaar schurend pijn waar gedachten langzaam doven sterven zoete woorden in de mond Maar diep van binnen schreeuwt de stilte om het hardst is het missen nog voelbaar het hart verward en de cirkel nog niet rond #Sofie #Zomer #2016
Kleine vogel
Lijm mij vleugels aan laat mij wiegen als veren op de wind Laat mij verwonderen Laat mij jubelen aan einder verdwijnen het onstuitbare kind Laat mij vliegen hoog boven oevers van ziel en zalig Laat mij niet ringen maar hoor en zie van mij Weet van mij en versta mijn zingen #Sofie #2016
Wereldbeeld
Mijn hemel, wereld je draait door Brokstukken angst en stukgeslagen hoop hopen zich op leggen zich bloot in jouw ontzielde moeder aarde schoot Maar de afspraak was jij zou draaien niet door maar andersom in liefdevolle banen rond eindeloze zon #Sofie #maart #2016
Liefdelicht
Met geen woorden geen zinnen te duiden Zo met open armen veilig op de boot Hoe gevederd de herinnering het liefdevolle nest het vroegste vroeger Zo onvoorwaardelijk hoe je mij liet rijmen Hoe je een huis vol schater en schuilen en de dagen lichtvoetig deed lijken Hoe je mij de ruimte de vorm gaf Hoe […]
Vrij
Met woorden aan vleugels gebonden met voeten van schoenen verlost jubelt zij danst zij lustig haar binnenste kind Reikt zij naar zilverlicht Viert zij haar teugels haar onbegrensde leven De vrijheid #Sofie #5Mei #2015
Ooit
Ooit zal de stilte haar luiken openen Voorzichtig met tippende teen over de drempel zal zij haar bloemen strooien Zal haar ziel zich ontplooien In veilige haven zal zij zich aan ontluikende nieuwsgierigheid laven en loslaten, haar keten van wat ooit was maar nooit mag worden vergeten #Sofie #voorjaar #2015
